Elf jaar

Gisteravond was het 11 jaar geleden dat ik hier in Cocentaina kwam wonen. Na een lange rit, waarbij een vriendin gelukkig reed en ik naast haar kon uitrusten van een paar hectische laatste weken in Nederland, kwamen we rond half acht 's avonds aan bij het huis. 

Er waren op dat moment een paar kennissen uit Nederland aan het werk, en eerlijk gezegd was het een enorme chaos. De verhuiswagen was een dag of drie daarvoor aangekomen, en deze mannen hadden alles moeten uitladen met behulp van de tractor met aanhanger, want het motregende, en de vrachtwagen kon niet over het glibberige weggetje naar mijn huis. Dat was een hele toestand geworden, want tussendoor kreeg de tractor een lekke band, dus die moest snel naar het dorp worden gebracht om te worden geplakt. Logisch dus dat ze alle dozen maar beneden in een grote ruimte hadden gezet, in plaats van in de vertrekken waar ze hadden moeten komen.

Maar het was wel even slikken toen ik het zag.

De volgende dag ben ik maar begonnen met het in elkaar zetten van mijn nieuwe ledikant, de boekenkasten, en de eettafel. Zo leek het huis al wat bewoonbaarder. En in de week die volgde werd de keuken, die ik had meegenomen uit mijn huis in Speuld, geïnstalleerd. Tot dan was het pionieren met een teiltje water op een stoel, tussen alle kastjes en dozen die overal in de keuken stonden. Na een week was het meeste uitgeruimd en kon ik beginnen met mijn nieuwe leven. En daar heb ik nog geen dag spijt van gehad.

Zo zag de keuken eruit voordat ie werd veranderd. Misschien erg romantisch, maar absoluut niet praktisch:

.