De eerste zus, de eerste zo

Het is de tijd van "de eerste". Zaterdag hoorde ik de eerste koekoek, vorige week liet de eerste hop van zich horen, ik vertelde al dat de eerste zwaluwen terug waren, en vandaag is de dag van de eerste klaprozen. Nu is het dus eindelijk écht serieus lente.....

Zwaluwen

Nu is het écht lente: de zwaluwen zijn terug! Druk kwetterend vliegen ze mijn huiskamer in en uit, zich stomverbaasd afvragen waar het nest is gebleven dat ze vorig jaar zo kunstig in elkaar hadden gefrot. Maar ja, de spotjes aan het plafond, waartegen het nest geplakt zat, hing nog maar aan één schroef (slecht plafond, moeilijk om daar pluggen in te bevestigen) dus die heb ik weggehaald.

Ik ben benieuwd waar ze nu dit jaar hun huis gaan bouwen....

Hèhè, daar ben ik weer eens

De laatste tijd ben ik een beetje mijn blog aan het verwaarlozen. Soms doordat ik vergeet een foto te maken, zoals van de week, toen ik met Petra naar Ikea ben geweest, en uiteraard met véél meer terugkwam dan de planning was. Tja, en zonder foto is het niet je dát.

Maar vandaag is (supervriendin) Ria jarig (en had ik ook mijn camera bij me). En we hadden besloten haar te verrassen door allemaal op de koffie te komen. Haar man wist er van af, maar hij mocht niets zeggen. Dat heeft ie gelukkig goed volgehouden!

En volgens mij was het een geslaagde missie :) :)......

Altijd hetzelfde grapje

Al een paar weken volgde ik nauwgezet de weerberichten op 3 verschillende sites, én op de tv bij Canal 9 En het zag er goed uit voor vandaag. Dus besloot ik om mijn uitgestelde verjaardagsfeestje (toen sneeuwde het) eindelijk te gaan houden. Buiten natuurlijk, met een op houtvuur gemaakte vegetarische paella.

Maar vanaf afgelopen woensdag kwamen er veranderingen in de weersvooruitzichten. Eerst was het nog "variable" voor vandaag, maar na een dag of wat werden het ruixats (buien). En bedankt.

Dus vandaag heb ik geen feessie, want de weg is weer niet te berijden. Nou ja, we blijven optimistisch, want het zal vást wel weer mooi weer worden.

Het is elk jaar hetzelfde grapje: vlak voor de lente begint is het redelijk tot zelfs heerlijk weer, maar op 21 maart is het tot nu toe elk jaar prut. En toen gisteravond om 18.32 de lente begon, maakte de hemel zich op voor de regen, die een half uurtje later begon. Echte lolbroeken daarboven :)

Paspoort, dus naar de kust

John's ID-kaart verliep vandaag, dus het was de hoogste tijd om een nieuwe aan te vragen. Daarvoor moet je dan naar het Nederlands Consulaat in La Nucía.

Gisteren hadden we alles opgezocht: wat er mee moest, waar het was, de openingstijden, het aanvraagformulier wat je kon downloaden, dus we gingen vol goede moed op pad.

Eerst naar Benidorm: pasfoto's laten maken door de enige fotozaak die het volgens de Nederlandse normen kan doen. En daarna naar het consulaat. Voor de veiligheid had ik het opgezocht op Google maps, mét streetview, dus dat kón niet mis gaan. Dachten we.

Op de plek waar het had moeten zijn, was alleen een Amerikaanse school (of zoiets), en een kerkhof. En de tijd drong: om één uur sluit het consulaat, en het was al kwart over twaalf.

Toen maar snel de reddende engel, genaamd Ria, gebeld, en zij legde uit waar het wél was.

Daarna was het een fluitje van een cent: we waren op tijd, en ondanks het feit dat natuurlijk nét de stroom uitviel op het consulaat, waardoor het vingerafdruk-apparaatje niks meer deed, kwam alles toch nog goed.

Tja, en daarna moest er natuurlijk geshopt worden in de Nederlandse winkel in Albir: kruiden, pindakaas, juspoeder, nasikruiden, drop, en ook een paar boeken.

En ook wilden we even langs de zee lopen. Strakblauwe lucht, felblauwe zee, en een eenzame malloot die met de toch niet echt zomerse temperatuur, languit op het strand lag te zonnen (zie foto)......

Dinant

Vandaag zijn we, terwijl de zon stralend scheen en de temperatuur opliep van -4ºtot een heuse +1º, naar Dinant gereden. Carol moest daar toch zijn, en hij zette Jorien en mij af bij de winkelstraat. En ik, die shoppen niet hoog op een verlanglijstje heb staan, vond het heerlijk om op mijn dooie gemak winkels in te gaan.

Daarna nog een cappuccino in een sfeervol café, een bezoek aan een bouwmaterialenhandel (zet mij daar neer en ik ben úúúren zoet), en toen weer rustig richting huis.

Daar konden Jorien en ik nog een half uurtje genieten van buiten zitten in de zon, en bijna uit de wind.....

Onderweg:

Vlak bij Dinant:

Gezicht op de Citadel:

De winkelstraat:

Les vacances

Heerlijk! Ik ben voor 8 dagen weer bij mijn zus en zwager in Frankrijk. Eergisteren laat aangekomen, en gisteren een luie dag gehad, met gistermiddag een eerste kennismaking met Qi gong, een beetje te vergelijken met Tai chi.

En vnmorgen met zijn drieën naar de markt in Givet geweest, en koffie gedronken in een hele sfeervolle "Salon de thé". En vanmiddag naar de kapper........

Als de nood......

We moesten nog even naar het dorp vandaag: voor de regen zou komen, snel wat boodschappen halen. Staan we bij de vuilcontainers om ons afval te dumpen, ruik ik ineens benzine. Shit!

Er blijkt brandstof weg te lekken onder de auto. Shit, shit, shit! En net nu ik morgen naar het vliegveld moet, om een weekje naar Jorien te gaan.

Tot het benzinestation hebben we het niet meer gehaald, dus we hebben, hoe vernuftig, een zak benzine gekocht (!) met 5 liter erin, en zo konden we snel naar een garage. Maar ja, welke? Ineens schoot het ons te binnen dat Erik altijd erg tevreden is over de zijne: hij heeft daar zijn auto gekocht en gaat er ook heen voor reparaties. Wij dus naar die garage. En inderdaad: in één woord klasse!

We mochten de auto meteen naar binnen rijden, en gewapend met een krik, een lamp en een schroevendraaier, verdween Jose de mecánico onder de auto. Om een minuut of twintig later te kunnen zeggen dat ie weer gerepareerd was. Het was een lekkend slangetje (vermoedden we al).

En na het betalen van slechts €16,45 konden we met een gerust hart verder rijden. Pffft....