Orama en Mowan

Quasi achteloos, maar met stijve poten van de zenuwen, loopt haan Maximilian met zijn dames naar de uiterste hoek van zijn territorium. De varkens staan bescheten op een meter of vijf afstand te kijken naar dat hele wonderlijke, dat net is afgeleverd in hun weitje.......

Al deze commotie is het gevolg van de twee nieuwkomers: maak kennis met de ganzen Orama en Mowan. De namen betekenen "Maan" en "Zon", en zijn uit de taal van de aboriginals (ach ja, waarom niet, toch?)

Ze zijn nog jong, en ze lopen met voorzichtige tred in het rond. Bang zijn ze duidelijk niet, alleen erg verbaasd. Kippen hebben ze wel eens gezien, maar die rare grijze dingen die steeds "oink oink" zeggen, die zijn compleet nieuw voor deze kleutertjes.

Maar na een kwartiertje is de rust (bijna) weergekeerd. De varkens liggen te snurken (siësta-tijd), alleen Max is nog wat onrustig en loopt macho te kraaien........

Het "het-kan-vriezen/het-kan-dooien" principe

Al dagen voorspellen ze onweer cq buien. En af en toe komen er dan ook donkere luchten aanzeilen met veel poeha, om daarna zonder veel resultaat weer door de achterdeur te verdwijnen. John's auto staat voor de veiligheid aan de andere kant van de weg, want je weet maar nooit.....

En dan krijg je dus van dit soort resultaten: aan de ene kant van het huis zie ik dit:

Terwijl er aan de andere kant van het huis niéts aan de hand is....

Verder heb ik van de week nogal gedoe gehad met mijn internet. Niet voor het eerst. Ze hebben bij Movistar (het vroegere telefónica) iets leuks uitgevonden: een maandcontract voor ongelimiteerd mobiel internet, maarrrrrrrr...... als je de kleine lettertjes leest, zie je dat je bij een hoger verbruik dan 5 GB (waar ik na twee weken al overheen ben) de snelheid wordt teruggebracht van 7.2 MB naar 128 KB. Tergend!

Ik dus naar de Movistar-winkel. Daar bleek dat ik een contract had dat muy antiguo was , zeg maar uit het jaar nul. Met tarieven die al lang achterhaald, en dus veel lager waren geworden. Leuk bedrijf, toch? Ze laten je vrolijk elke maand een giga-bedrag betalen, en vertellen je niet dat het contract alleen voor sufferds is, die niet af en toe gaan informeren of het nog wel klopt.

Maar goed, contract opgezegd, en een nieuw afgesloten: voor 10 GB (wel ook met die gemene kleine lettertjes) voor 20 euro minder per maand dan ik tot nog toe betaalde. En mét een gratis notebook, waar ik nu op dit moment op zit te typen. Zo'n dingetje dat in je tas mee kan, leuk speelgoed dus :).

Maar nu zit ik dus om de haverklap te kijken op de klantensite van Movistar, hoeveel ik al heb verbruikt. En ik ben bang dat de 10 gig ook nog niet genoeg zal zijn.

Of zal ik misschien tóch wat minder achter de computer moeten zitten? *zucht*

Zomer

Ik denk dat ik toch maar eens een zomerstop moet inlassen hier. Er is niet veel te vertellen, en om geforceerd onderwerpen te bedenken is ook niet je dát. De zon schijnt, het is stralend warm weer, met af en toe een knetterende ontlading en een frisse regenbui, iedereen is tevreden.....

En er is een enorme variëteit aan bloemen te vinden, tot op het muurtje van pomphok toe.

Wat voor mij wél nieuws is, is dat Jonathan en Mari weer terug zijn. Donderdagavond landden ze keurig op tijd in Alicante, en na een half uurtje konden we elkaar al omhelzen. Onder het genot van een stevige zomerse regenbui liepen we naar de auto. Heerlijk dat ze er weer zijn!

En gisteravond zijn we met zijn drieën tapas gaan eten in het dorp, heerlijk op een terrasje. Dan krijg je pas écht het zomer-gevoel!

Met de langverwachte dwerggeitjes is het minder goed afgelopen: er blijkt een onbekende ziekte te zijn geweest onder de lammeren, en de meeste hebben het niet overleefd. Dus dat wordt waarschijnlijk een jaar wachten. Óf op zoek gaan naar andere geitjes. Maar ik heb geen haast, het stukje land waar ze zouden komen is toch nog niet omheind....

Vandaag gaan we weer eens naar de rastro in Polop. Met Johns nieuwe tweedehands auto, een Ford courier. Kan hij die eens even testen in de bergen......