De koning is dood, lang leve de koning

Een beetje een dubbel gevoel, dat is het. Aan de ene kant ben ik toch wel blij met de nieuwe auto die hier voor de deur staat te glimmen, aan de andere kant nam ik met een knoop in mijn maag afscheid van mijn ouwe renaultje, die altijd zo zijn best heeft gedaan voor me. Alsof ik een paard naar de slager breng (wat ik overigens nooit heb gedaan en ook nooit zal doen......).

Maar mooi is ie wel, die nieuwe. En ach, we zullen ook wel aan elkaar wennen denk ik. Over een paar weken zal het zijn of ik nooit iets anders heb gereden.

Horizontaal onweer

Dat is de naam die ik ooit heb gegeven aan een type onweer dat ik hier in Spanje voor het eerst zag. Hierbij blijven de bliksems "in een wolk hangen": ze raken de grond niet, en er is ook geen donder te horen. In vrijwel doodse stilte voert zo'n wolk zijn lichtshow op. Een imposant gezicht, zeker als je dat voor de eerste keer ziet.

Gisteravond was er ook weer zo'n voorstelling. Ik heb geprobeerd er een impressie van te maken:

De video staat ook op youtube: http://www.youtube.com/watch?v=LrwSpG5iz7s

Driewerf mañana

Een paar weken terug had ik het over mijn trouwe autootje, dat toen al bijna 2 weken in de garage stond, wachtend op reparatie. Nou, hij staat er dus nog steeds. Op vrijdag 24 juli lekte er water. Ach, niks aan de hand, denk je dan nog, misschien een slangetje dat los zou zitten. Dus niet. Het bleek ergens in het motorblok te zijn. Een akelig dure grap. Maar ja, zonder auto kan ik hier niet....

Na een week kwam het telefoontje dat ie klaar was. Ik blij, en snel gingen we ernaartoe om 'm op te halen. Nou, ik vloek niet gauw, maar onderweg naar huis knetterden er toch af en toe flinke krachttermen door het luchtruim. Het enige dat mijn auto nog enigszins deed, was starten. En zelfs dat ging met een enorme stuiter. Normaal scheur ik in zijn drie de berg op, nu kwam ik in zijn één telkens een paar meter vooruit, en dan sloeg ie weer af. Grrrr...

Meteen gebeld met de garage, en maandag hebben ze 'm weer opgehaald. De monteur bleek een prutser (hij is dan ook op staande voet ontslagen), en door alle ellende bleek er nu een scheur in de motor te zitten.

Ze hebben stad en land afgebeld en gemaild om een nieuwe bovenkant te regelen voor de motor, maar ja, het is augustus, dus alles ligt plat.

Vrijdag waren we er maar weer eens naartoe gegaan. Toen gaven ze toch maar toe dat ie eigenlijk niet meer gerepareerd kon worden, en ze stelden me een compromis voor: er zou een Opel Vectra binnenkomen, en die kon ik voor een klein prijsje overnemen.

Gisteren weer gebeld, want dan zou ik een proefritje kunnen maken. De auto was er nog niet..... hij zou pas 's middags komen.

Vanmorgen weer gebeld. Auto was er, maar bleek niet te zijn gekeurd. Zou vandaag gebeuren, en dan kon ik vanmiddag langskomen.

Om vijf uur werd ik weer gebeld: tja, de keuringsstations zijn in augustus alleen 's morgens geopend. Dus morgen wordt het 't eerste wat ze doen: naar de ITV (keuring).

Ik ben benieuwd.

Wordt vervolgd

p.s. maar ik zal mijn Renaultje erg missen..... Nu krijg ik zo'n eenheidsworst-auto. Maar ja, als ie het maar doet. Dan kijk ik in de toekomst (of als ik een deel van mijn land eindelijk heb verkocht) wel weer naar een furgoneta (bestelauto).......

Update brand

Nog een foto van gisteren. Een vliegtuig heeft net zijn lading bluswater laten vallen:

Nog steeds wordt er geblust. Gisteravond moesten de 7 (!) vliegtuigen en 6 heli's stoppen bij zonsondergang (anders wordt het te gevaarlijk), maar vanmorgen om 7 uur vlogen de blushelicopters alweer af en aan. Gisteravond kon ik tegen de berghelling overal nog vlammen zien. Vanmorgen zie ik nergens rook, maar waarschijnlijk brandt het op een laag punt, dat voor mij achter de bomen zit.

Dit is het verbrande stuk wat ik vanuit huis kan zien. Maar wat voor mij verborgen is, moet veel groter zijn....

En alweer is er brand...

Twee dagen geleden woedden er nog branden in de Barranco la Batalla en in Benifallim, allemaal in de buurt, en daarstraks werd ik gebeld door Jonathan of ik misschien ook rook kon zien. Ja dus. En niet zo'n beetje ook.

Op zo'n moment giert altijd even de adrenaline door mijn lijf, en wil ik meteen weten of het veraf is of dichtbij. En of dan de wind de andere kant uitstaat, daar heb ik geen boodschap aan. Tenslotte kan die wind ook draaien, en dan wordt het ineens een heel ander verhaal.

Dus ben ik snel in de auto gesprongen om een punt in de omgeving te zoeken waarvandaan ik een beter zicht heb. Dat is niet ver hiervandaan, en de brand blijkt ergens rechts van Alcoi te zijn, tegen de bergen aan. Dus geen bedreiging voor hier. Maar natuurlijk wél angstaanjagend voor de mensen die daar in de buurt wonen.

Al vrij kort nadat ik hier kwam wonen, heb ik een "rampenplan" opgesteld, voor het geval hier in de buurt ooit brand zou uitbreken. Dan moeten de dieren uiteraard als eerste in veiligheid worden gebracht, en daarna gooi ik snel de belangrijkste dingen (foto's, documenten, computer :-) ) in de auto en ben ik weg. Voordat ik kan worden ingesloten en er geen ontsnapping meer mogelijk is.....

17.31 uur

18.06 uur.

Ik snap nooit dat zo'n nietige helicopter iets kan uitrichten tegen zoveel natuurgeweld, maar ze krijgen het toch steeds maar weer voor elkaar.

Gekko-capriolen

Ze zitten er al de hele zomer: zodra de temperatuur 's avonds niet meer onder de 20 graden zakt, komen ze tevoorschijn. De gekko's. Kleine hagedisachtige wezentjes met verbazingwekkende eigenschappen.

Met gemak hangen ze ondersteboven aan het plafond van het terras, geduldig wachtend tot er een mugje of motje in de buurt komt. Zodra er eentje binnen bereik is, gebeurt er iets heel eigenaardigs: als een kat sluipt de gekko ernaartoe, tot ie er vlakbij is. En dan.... springt hij vanuit zijn ondersteboven-stand naar zijn prooi, en landt dan (!!!) weer doodleuk op het plafond, daarmee alle wetten van de zwaartekracht tartend.

En het zijn soms ook helemaal geen aardige diertjes. Soms loopt er van dat hulpeloze jonge grut tussen, dat het handboek der jachttechnieken nog niet goed heeft doorgelezen. Zo'n diertje slúipt niet naar zijn prooi, nee, dat gaat dan van stamp, stamp, dreun, plons, spring! En dan zo'n stomverbaasd koppie als het mugje er al lang vandoor is.

Maar ja, nou komt het: heeft zo'n kleuter dan eindelijk toch iets gevangen, dan komt er zo'n opgeschoten pummelige gekko en die pakt hardhandig de prooi af van het kleintje. Aso's zijn het!

Maar heel fascinerend...

Festes en regen

Het zat dit jaar niet echt mee met de feesten. Vanaf zondag begon het af en toe te regenen, en daardoor konden we niet naar het dorp (de weg was te glad door de natte leem) voor de "Ofrenda de flores" (bloemenofferande), de processie, en de "Retreta" (een carnavaleske optocht waarbij uit vrachtwagens cadeautjes het publiek worden ingeslingerd, en die begint om half een 's nachts).

Maandag konden we er gelukkig wel weer uit om boodschappen te doen, en terwijl we bij de Mercadona stonden, daverden de geweerschoten door de straten, en stond de hele supermarkt vol met kruitdampen. Het kasteel van de "christenen" moet namelijk worden veroverd op de "moren", die het in bezit hebben genomen. Dus komt er eerst een verzoek of ze willen ophoepelen, daarna wordt er druk gediscussieerd, en het eindigt dan met een "woede-aanval" van de bezetter op het kasteel. "Guerra, guerra!" wordt er dan gebruld. "Oorlog, oorlog!"

Helaas had ik mijn camera niet bij me, maar omdat ik bijna elk jaar wel een paar foto's maak, zal ik er hier maar een paar laten zien van een paar jaar geleden, om een indruk te geven.

Jammer dat foto's geen geluid weergeven, want het is niet echt uit te leggen hoe hárd de schoten klinken. Toch maar proberen: er wordt aangeraden om je mond open te houden, om de luchtdruk wat minder heftig te maken; als er geschoten wordt, wapperen broekspijpen naar achteren en krijg je een dreun in je maag van de druk. En als je niet iets in je oren propt, heb je er na dágen nog last van. Oftewel: dikke pret :-))

Festes!

Het was weer adembenemend: de urenlange optocht (entradas) waarin eerst de "christenen" en daarna de "moren" in prachtige kostuums en gevolgd door indrukwekkende muziek voorbij kwamen.

Omdat ik uiteraard weer veel te veel foto's heb gemaakt gisteravond, heb ik maar een videocollage gemaakt.

Straks ga ik het videootje ook op youtube zetten, omdat daar de schermgrootte kan worden aangepast.

Veel plezier!

Youtube is ondertussen ook geüpload: http://www.youtube.com/watch?v=xfmkf2Ob2Vk

Openingshymne

De feesten van de moros i cristians (moren en christenen) zijn gisteravond geopend met de hymne. Ieder dorp en iedere stad heeft zijn eigen openingslied. De mensen verzamelen zich op een plein, de filaes (groepen die de feesten verzorgen) arriveren op dit plein, bijgestaan door een banda (muziekkorps). Als alle filaes er zijn (Cocentaina heeft er geloof ik 13) volgt er een korte speech door o.a. de burgemeester, en daarna begeeft de voor dit jaar aangewezen dirigent zich naar zijn plek. Glunderend van trots start hij zijn gedirigeer, en iedereen zingt uit volle borst mee met de hymne. Altijd toch weer een kippevelgevoel.

Na de hymne is er nog een kort, maar heel heftig knalvuurwerk, en daarna applaus en gejuich: het is een enorme ontlading voor de mensen van de filaes, die hier al maanden naar hebben uitgekeken.

Dan volgt er voor de filaes nog iets belangrijks: er wordt GEGETEN (en gedronken) in hun diverse "clubhuizen". Daar krijgen ze een traditioneel gerecht: een soort vage soep met worstjes. Maar het schijnt lekker te zijn :-)

Na de toespraak....

....volgt de hymne

En na de hymne begeven de filaes zich naar hun eigen plek, gevolgd door een banda

Komkommertijd

Dat ik al een week niets heb geschreven, komt doordat er werkelijk helemaal niets bijzonders gebeurt. Echt komkommertijd. Dus waar zou ik het over kunnen hebben? Over mijn auto die al bijna twee weken in de garage staat om gerepareerd te worden? Niet bijster interessant.

Over de nooit aflatende hitte? Al te vaak beschreven. Ehhh... over de paarden die daas worden van de dazen? Die zijn meer geholpen als daar eindelijk eens een goed middel voor wordt gevonden.

Oftewel, "alles gaat hier zijn gangetje", zoals dat vaak wordt gezegd.

Gelukkig beginnen morgen de feesten van de moros i cristians, dus dan duik ik weer achter/voor mijn computer: daar kan ik wel wat van breien, opgeluisterd met foto's.

Nu ga ik mezelf maar eens verwennen met een glaasje wijn, dus.... tot morgen :-)