Een relaxte dag en een goeie afloop

Het was een relaxte dag gisteren. Tijdens het uitgebreid boodschappen doen in Cocentaina (het kon gaan regenen dit weekend, dus moesten we ons voorbereiden) een "bakkie gedaan" bij het Indiase restaurant. En toen maar meteen besloten daar wat te gaan eten. Zoals altijd was het heerlijk. Toen met een volle maag (heel gunstig!) de supermarkt ingegaan en de rest van de inkopen gedaan.

's Avonds kwam Sue rijden op Trueno. Hij blij, zij blij. Toen ze terugkwamen zag ik de big smile op Trueno's snoet: hij weet namelijk heel goed hoe hij Sue moet manipuleren zodat hij steeds een duik kan nemen om zo wat grasjes te bemachtigen. Bij mij krijgt hij die kans niet: pas na het rijden mag ie lekker met zijn koppie omlaag.

Ondertussen had ik de paarden hun portie stro gegeven, maar Arafat weigerde te komen. Hij ging zelfs liggen, dus toen gingen bij mij de koliek-alarmbellen rinkelen. Zelfs een paar stukjes johannesbrood wilde hij niet. 

Ik heb hem maar snel het halster van Trueno omgedaan, en heb hem toen een minuut of tien rustig laten draven in de picadero. Zoals altijd liep hij met een erg trotse houding. Af en toe probeerde hij uit te breken uit de picadero, maar als ik dan "nee" riep, stond hij meteen stil en ging hij weer rondjes draven. Voorbeeldig dus :-) .

Na de tien minuten liet ik hem gaan, en in vliegende galop rende hij terug naar de rest, om daar met genoegen stro te gaan eten. Rare jongens, die arabieren. Maar ik was blij dat het zo afliep.

Arafat

Trueno