Gistermorgen zag ik het echt niet meer zitten. Ik was zó moe dat ik nog geen spijker fatsoenlijk in een plank kon slaan. En dat is toch wel vrij uniek.
We zouden de boel gaan stellen, zodat het metselen een stuk makkelijker zou worden. Dat werd dus drie keer niks.
Ik heb altijd gezegd dat je nooit moet zeggen (?!) dat je iets niet kunt, voordat je het hebt geprobeerd. Maar dan moet je ook kunnen toegeven dat je het dus écht niet kunt als het niet lukt. Bij deze dus.
Daarbij kwam ook nog dat sommige van de stenen die John had gemetseld (en ook mijn ene moeizaam gemetselde steen) loslieten, omdat de specie tijdens het verwerken te droog was geworden door de zon.
Ten einde raad riep ik tegen John dat ik Uli ging bellen. Uli was ooit een goeie vriend, en ik was hem pas weer tegengekomen in het dorp, dus toen heb ik meteen zijn telefoonnummer gekregen.
Uli kwam gisteravond en zei dat hij het metselen wel wilde doen tegen een redelijke prijs, dus vanmorgen is hij begonnen.
Tijdens een pauze had hij het over de metselaars die bij hem de buitenmuren van zijn huis hadden gedaan, en dat die er een beetje een rommeltje van hadden gemaakt.
"Maar ja, ze dronken dan ook alleen maar water, en geen bier, en zonder bier kun je nooit goed metselen. Kijk maar."
Dus dat was het geheim :-) : wij drinken ook alleen maar water. Vandaar dus.....
Ha Yook,
BeantwoordenVerwijderenDat gaat er nu echt op lijken!
Geweldig dat er mensen zijn die dat allemaal gewoon kunnen.
Maar het voorbereidende werk was dan natuurlijk ook prima!
Liefs Jorien.