Het huilen stond me nader.......

....dan het lachen toen ik bij de auto aankwam, na een baggerwandeling over mijn weggetje. Ik moest naar het dorp voor een mamografía (borstkankeronderzoek), en daarna zou ik langsgaan bij kersvers geïmmigreerde Laura.

Maar helaas, bij de auto aangekomen ontdekte ik vier (VIER) lekke banden. Dat is puur vandalisme, en daar wordt een mens niet blij van.

Ik ging dus maar lopen naar het dorp, maar toen ik het riviertje naderde, hoorde ik het gebulder van de sterke stroming die over het bruggetje heen ging. Ik heb een paar meter geprobeerd, maar het was te gevaarlijk om over te steken: het water stond zo'n 30 cm hoog.

Toen dus maar weer teruggelopen, en ondertussen Laura (weer) gebeld. Ze zou me oppikken aan het andere eind van het asfaltweggetje.

Al met al was het een wandeling van zo'n 6 kilometer, hoofdzakelijk bergop, dus ik heb mijn portie conditietraining wel weer gehad voor vandaag.....