Lucera, het arabiertje, heeft nu ook ontdekt hoe leuk het is buiten het omheinde land. Al twee keer stond ze 's morgens om half tien vrolijk te grazen, samen met Charlie. Om zeven uur is er dan nog niets aan de hand, en staat in ieder geval Lucera (Charlie natúúrlijk niet) netjes binnen de lijntjes te wachten op hooi. Om dan, als dat hooi dan op is, met de neus omlaag het onderste stroom(loze)draadje op te wippen en eens lekker te gaan snacken.
Alleen is zij slimmer dan Torera, want die deed het vroeger ook wel eens in het achterste land, en dan kon ze hoegenaamd niet meer terug. Lucera wél, ik hoefde het haar maar één keer te laten zien, en al de tweede keer tilde ze met haar neus het draadje weer op om terug te komen (voor de volgende maaltijd :-) )
Helaas heb ik haar niet op de foto gezet toen ze buitengaats was, maar dit is ze, de boosdoener:
slimme tante, van wie zouden ze dat hebben?
BeantwoordenVerwijderentu amiga de siempre, o sea tu siempre-amiga
(leuk dat het toch weer lukt)