zaterdag 5 september 2009

Yucca's, palmen en agaves (en vijgen)

Toen ik hier kwam wonen in 1998, stonden er drie mini-mini-palmpjes op het terrein. Niet groter dan zo'n centimeter of veertig. Als het gras een beetje hoog stond, kon ik ze al niet vinden.
Ze waren hier geplant door de vorige eigenaar, die een vrachtwagen met jonge palmen uit Duitsland (?!?) had laten komen. Hij had alle jonge boompjes neergezet langs een soort oprijlaan, maar omdat hij hier maar een paar weken per jaar was, kon hij de arme palmpjes niet beschermen tegen de al te enthousiaste schapen die samen met hun herder regelmatig over het terrein trokken.
Omdat de overgebleven boompjes een beetje uit het zicht stonden en ik ze eigenlijk een beetje vergat, heeft uiteindelijk één exemplaar het overleefd. Jarenlang deed ie helemaal niks: groeide niet, maar ging ook niet dood.
Maar nu ik mijn moestuintje heb, en een waterleiding daarnaartoe heb aangelegd, neem ik elke avond de palm mee in de watergeef-ronde. En ziedaar: hij groeit. Als een tierelier. Op dit moment is ie zo'n 1.30 meter hoog, en er ontwikkelen zich achter elkaar nieuwe bladeren:

Ook binnen het hek staat een palm(pje) dat ik vorig jaar heb gekocht. En ook die gaat als een speer, dankzij die plens water elke dag....

Net zoals de palm van elf jaar geleden, staan er ook agaves hier. Dat waren ook van die iele dingetjes. Nu zijn ze manshoog, echte oerplanten. En ze produceren al heel wat "nakomelingen", dus mochten deze ooit gaan bloeien (daarna sterven ze af), dan is er genoeg vervanging:

De vijgenbomen hebben dit jaar een overdaad aan vruchten. Zoveel, dat ik er niet eens aan toe kom om ze te plukken. Maar de varkentjes krijgen er elke dag een heleboel, dus de vijgen hangen er gelukkig niet voor niets:

En als laatste: de yucca's. Een paar jaar geleden gekocht als gewoon kamerplant-model: keurig op een stammetje, vrij saaie exemplaren. Eentje heb ik toen al meteen in de volle grond gezet, maar de honden liepen de top eraf. Gelukkig heb ik 'm laten staan, want na verloop van tijd kwamen er aan de zijkanten twee nieuwe spruiten uit, en die zijn nu al flink groot.
De andere heeft eerst nog een jaar in een pot op het terras gestaan, tot ie te groot werd. Nu staat ie ook in de grond, en het wordt al een aardig imposant exemplaar, inclusief een paar zijscheuten:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten