Het was alweer eergisteravond dat de feesten van de moros i cristianos in Alcoi geopend zouden worden met het zingen van een indrukwekkende hymne. Er komen tienduizenden mensen op af, de straten staan bomvol, het plein barst bijna uit zijn voegen.
Eerst is het lang wachten: alle banda's komen één voor één het plein op en spelen daar nog een stukje muziek. De laatste is te herkennen aan de petten die ze dragen, en bij hen is ook de dirigent die dit jaar de hymne mag dirigeren. Een hele eer.
Als de hymne begint, voel je de spanning van het publiek stijgen. Bijna iedereen zingt mee, en tussendoor klinkt applaus bij bepaalde gedeeltes. Als het afgelopen is, is daar de ontlading: iets waar het hele jaar naar uitgekeken wordt, is eindelijk begonnen. De kerkklokken luiden, er is vuurwerk, en dan... gaat de feestverlichting aan. Gejuich. Applaus.
Maar daarna moet de mensenmenigte natuurlijk weer van het plein en uit de straten zien te komen. En dat is een klein lesje in geduld......
Op de Plaça de Dins naast het hoofdplein is het een heerlijke chaos, met overal barretjes die de mensen afleiden tot de hymne begint
Geen opmerkingen:
Een reactie posten