"Altijd wordt het mens boos als we buiten het hek gaan, en nu zet ze zélf de poort open. Dat móet een valstrik zijn!"
Zo ongeveer moeten de paarden hebben gedacht, toen ze vanmorgen door mij werden uitgenodigd om op een nieuw stukje omheind terrein te komen grazen. Het hooi was op, en zo konden ze toch hun buik rond eten.
Snorkend van de spanning waagden ze zich voorzichtig buitengaats, met nerveus zwiepende staarten en oren stijf naar voren. Maar toen ze eenmaal in de gaten hadden dat het echt legaal was wat ze deden, gingen de snuiten omlaag en hoorde je alleen nog maar het skratsch-skratsch-skratsch van hun malende kaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten